De Wet Arbeidsmarkt in Balans zal een negatief effect hebben op de arbeidsmarkt. De beoogde balans tussen flexwerk en vastwerk die de overheid voor ogen heeft zal waarschijnlijk niet worden gerealiseerd. In plaats daarvan zal de onzekerheid voor flexwerkers toenemen. Dat heeft onder andere te maken met de bepaling dat flexwerkers na 12 maanden dienstverband recht hebben op een aanstelling met een vast aantal uren. In de periode tot 12 maanden kunnen flexkrachten echt flexibel worden ingezet door bedrijven. Veel bedrijven vinden deze flexibele inzet prettig en noodzakelijk omdat de bedrijfsvoering grillig verloopt. Met name in de tuinbouw, horeca, bouw en techniek is er regelmatig sprake van projectwerk en seizoenswerk.
Tijdens piekdrukte maken flexkrachten meer uren en op rustige momenten minder uren of wordt hun flexdienstverband tijdelijk onderbroken. Na 12 maanden is dit echter niet meer mogelijk. Bedrijven moeten namelijk na die periode een vaste arbeidsomvang aan hun flexkrachten bieden. Dat betekent dat een flexwerker vanaf dat moment precies moet weten hoe lang hij of zij bij het bedrijf in dienst zal zijn en tegen welk aantal uren hij of zij per week zal werken. Voor veel bedrijven in de genoemde sectoren is het echter niet mogelijk om ruim van te voren deze duidelijkheid te bieden. Daarom zullen bedrijven eerder beslissen om flexwerkers te laten vertrekken. Vooral nu flexwerkers door de WW-premiedifferentiatie duurder zijn geworden ten opzichte van vaste krachten zullen bedrijven sneller besluiten om afscheid te nemen van flexwerkers.