De stad Rotterdam heeft vanaf november 2019 een eigen klimaatakkoord. Dit akkoord is tot stand gekomen na een jaar onderhandelen met verschillende partijen. Zo hebben de gemeente, bedrijven en een aantal maatschappelijke organisaties gezamenlijk vijftig afspraken gesloten. Deze vijftig afspraken heten zogenaamde ‘klimaatdeals’.
De klimaatdeals zijn nodig omdat ongeveer twintig procent van de landelijke CO2 emissie afkomstig is uit Rotterdam. In Rotterdam zijn veel grote industriële bedrijven aanwezig vooral in en rondom de haven. Als het goed gaat met de economie gaan de havenbedrijven extra productie draaien en komt er nog meer CO2 vrij in de atmosfeer. Daarom is de CO2 emissie van de haven van Rotterdam de afgelopen tijd ieder jaar gestegen. Ongeveer 90 procent van de totale CO2 emissie uit Rotterdam is afkomstig uit het havengebied. De grootste CO2 reductie kan daarom worden behaald in de haven door onder andere de energie-infrastructuur in dit gebied aanpakken.
De komende tijd zullen de warmte- en stoomnetwerken worden uitgebreid. Verder zal het elektriciteitsnet verzwaard worden. Tot slot komt er een infrastructuur waarmee men waterstof kan transporteren en opslaan. Voor de energietransitie wordt waterstof steeds vaker als oplossing genoemd. Waterstof zou bijvoorbeeld aardgas moeten vervangen. In dat geval zouden woningen bijvoorbeeld geen aardgas cv-ketel maar een waterstofketel moeten krijgen. Ook in de industrie zou men meer gebruik moeten maken van waterstof.
Naast waterstof wordt er ook gekeken naar de toepassing van restwarmte uit het havengebied voor het verwarmen van woningen, bedrijven en utiliteitscomplexen. In het havengebied staan veel bedrijven die processen uitvoeren waarbij warmte vrij komt. Deze warmte zou overgedragen kunnen worden op waterleidingen waarbij het warme water wordt getransporteerd naar convectors in woningen en andere gebouwen. In al deze ontwikkelingen zou het havengebied van Rotterdam een rol kunnen spelen. Daarom zijn specifieke klimaatafspraken voor het havengebied gemaakt.