De wet van Coulomb is een formule waarmee de elektrische aantrekkingskracht of afstotingskracht, die twee elektrische puntladingen op elkaar uitoefenen, kan worden brekend. De kracht die de twee geladen voorwerpen op elkaar uitoefenen is afhankelijk van de elektrische ladingen van de twee voorwerpen en de onderlinge afstand van die voorwerpen. Hoe groter de afstand tussen de geladen voorwerpen hoe kleiner de kracht. De kracht die wordt gemeten wordt coulombkracht genoemd. Deze kracht is recht evenredig met elk der ladingen en omgekeerd evenredig met het kwadraat van de onderlinge afstand der ladingen. De wet van Coulomb is genoemd naar de Franse natuurkundige Charles-Augustin de Coulomb.
Aantrekkingskracht of afstotingskracht
De elektrische aantrekkingskracht of afstotingskracht die voorwerp A op voorwerp B uitoefent is volgens de derde wet van Newton gelijk aan de kracht die voorwerp B op voorwerp A uitoefent maar dan in tegengestelde richting.
Dat maakt duidelijk dat op beide geladen voorwerpen dezelfde aantrekkende of afstotende kracht werkt. Er is sprake van aantrekkende kracht als de ladingen tegengesteld van teken zijn. Als de ladingen beide positief zijn of beide negatief dan zullen zij een afstotende kracht op elkaar uitoefenen. Dit wordt in een formule als volgt genoteerd:
Formule van de wet van Coulomb
Hieronder zijn de onderdelen van de formule nader beschreven
en twee puntladingen zijn, die beide in worden uitgedrukt in coulomb C
de kracht is die deze ladingen op elkaar uitoefenen, in het SI-stelsel uitgedrukt in newton N, of kg·m·s−2,
de afstand is tussen de beide ladingen in meter m.
, de eenheidsvector, deze geeft de richting aan van de coulombkracht.
is de constante van Coulomb met daarbij
de elektrische veldconstante van vacuüm,
de relatieve elektrische veldconstante van het medium tussen die twee ladingen.
Indien =1, is
Wanneer alleen naar de absolute waarde van de coulombkracht wordt gekeken staat er: