Er is in Nederland sprake van een woningcrisis. Dat betekent in feite dat er meer vraag is naar woningen dan aanbod. Er zijn verschillende redenen aan te wijzen die de woningcrisis hebben veroorzaakt. Een belangrijke oorzaak ligt in het tekort aan woningen, er worden te weinig nieuwe woningen gebouwd in Nederland. Daardoor kunnen veel woningzoekenden geen geschikte woning vinden. Daarnaast zijn bestaande woningen door de krapte op de woningmarkt te duur geworden. De overheid ziet nog een ontwikkeling die zorgt voor de woningcrisis. Dat is de beperkte doorstroming. Veel ouderen blijven langer in hun woning wonen en gaan niet naar een bejaardenthuis of verzorgingstehuis. Dat zorgt er voor dat relatief grote woningen nog in bezit zijn van ouderen.
Ongeveer 55 procent van de gemeenten in Nederland heeft dit tegen regionale omroepen en de NOS aangegeven. Ouderen zouden volgens de gemeenten beter kleiner kunnen gaan wonen als hun kinderen het huis hebben verlaten. Gemeenten beweren dat de woningmarkt er dan veel beter voor zou staan. Vooral grotere woningen zouden beschikbaar kunnen worden als koppels of alleenstaanden kleiner zouden gaan wonen. Er zijn echter nog wel problemen die dan overwonnen moeten worden. Want er zijn ook nauwelijks betaalbare appartementen beschikbaar in de meeste gemeenten waar de ouderen naar door zouden kunnen stromen. Deze ontwikkeling is vooral merkbaar in Zuid-Holland, Gelderland, Overijssel en Limburg.