Een aantal bedrijven in Rotterdam hebben voor het eerst een scheepsschroef gefabriceerd door gebruik te maken van een 3D-printer. De scheepsschroef werd door de 3D printer gefabriceerd in de Rotterdamse haven. In totaal heeft de scheepsschroef een gewicht van ongeveer 200 kilo. De schroef heeft een diameter van 1,35 meter. Op donderdag 30 november 2017 werd de scheepsschroef gepresenteerd bij Damen Shipyards in Gorinchem. Dit heeft het Havenbedrijf Rotterdam bekend gemaakt. Damen werkte samen met RAMLAB om de schroef uit te printen met de 3D- printer. RAMLAB een het onderdeel van het havenbedrijf. Het bedrijf RAMLAB heeft in Rotterdam een zogeheten fieldlab voor 3D-metaalprinters staan.
RAMLAB
Naast het bedrijf Damen Shipyards en RAMLAB hebben ook de bedrijven Autodesk en Bureau Veritas een bijdrage geleverd aan het project. Deze bedrijven maken namelijk ook onderdeel uit van het samenwerkingsverband. Het zou om de eerste scheepsschroef gaan die met een 3D printer is gemaakt. Deze scheepsschroef is een eerste project op dit gebied. De bedrijven gaan momenteel bekijken of ze de 3D printers en bijbehorende technologie commercieel kunnen inzetten. Het is uiteindelijk de bedoeling dat de 3D printers worden gebruikt om metalen onderdelen voor schepen te maken. Daarnaast zouden de 3D printers ook gebruikt kunnen worden voor het vervaardigen van onderdelen voor machines.
3D printer of verspanen?
De 3D printtechniek is een geheel andere techniek dan de techniek die wordt gebruikt bij het verspanen. In de verspaning vervaardigd men uit een stuk uitgangsmateriaal een product. Het uitgangsmateriaal heeft daardoor altijd een groter volume voor de verspanende bewerking dan daarna. Meestal gebruikt men draaibanken en freesbanken voor de verspaning maar in feite is eroderen of vonkverspaning ook mogelijk. Eroderen en draadvonken zijn verspaningstechnieken waarbij gebruik wordt gemaakt van de vonken van kortsluiting om braamvrij te verspanen. Bij 3D printen bouwt men in feite laagje voor laagje een product op. Het product wordt dus steeds groter in plaats van steeds kleiner zoals bij verspanen het geval is. Verspaning is een bewerkingstechniek die al heel lang bestaat terwijl 3D printen een bewerkingstechniek die vrij nieuw is. Daarom worden met 3D printers verschillende experimenten gedaan.