Het energieakkoord dat in Nederland is gesloten met verschillende maatschappelijke organisaties is een veel besproken onderwerp in de politiek en media. Het akkoord moet de energietransitie bevorderen maar in de praktijk werkt het document niet voldoende door in het beleid van organisaties en instellingen. Het bedrijfsleven zou volgens sommige politieke partijen zoals het PvdA meer moeten betalen voor de emissie van CO2. Op dit moment moeten vooral burgers door de verhoging van de belasting op aardgas een groot deel van de kosten van de energietransitie dragen. Dat is oneerlijk omdat burgers verhoudingsgewijs minder geld te besteden hebben dan bedrijven en bovendien ook veel minder CO2 uitstoten. De overheid moet werken volgens het principe: ‘de vervuiler betaald”.
Dat betekend dat met name de grote vervuilende bedrijven veel geld zouden moeten betalen voor de emissie van CO2. Of de bedrijven moeten meer investeren in hun eigen energietransitie zodat ze minder CO2 gaan uitstoten in de toekomst waardoor oor de belasting lager uit zal vallen. Kortom bedrijven moeten een stevige financiële prikkel krijgen om meer te doen in de CO2 reductie. Verschillende partijen zijn het eens met het feit dat het huidige klimaatakkoord nauwelijks werkt. Ook de betaalbaarheid van de energietransitie komt in het geding. Veel burgers kunnen doormiddel van de energiebelasting wel een aardig bedrag opleveren voor de schatkist van de overheid. Toch zal er vanuit het bedrijfsleven ook een significante bijdrage moeten worden geleverd anders is de energietransitie een kostbaar verhaal.