Discriminatie op de arbeidsmarkt is een probleem dat onder andere in de arbeidsbemiddeling door uitzendbureaus aan de orde kan komen. Opdrachtgevers kunnen aan uitzendbureaus zogenaamde discriminerende verzoeken voorleggen. Daarbij kan men denken aan selectiecriteria die gericht zijn op leeftijd of geslacht. Naast deze discriminerende selectiecriteria zijn er nog verschillende andere selectiecriteria die als discriminerend worden beschouwd. Uitzendbureaus zijn het afgelopen jaar een aantal keer in het nieuws geweest omdat deze intermediairs teveel zouden meebewegen met hun opdrachtgevers op dit gebied.
Praktische bezwaren tegen meldplicht
Uitzendbureaus zouden meer moeten doen om discriminatie op de arbeidsmarkt te verbannen. Dat is echter niet eenvoudig. Een zogenaamde meldingsplicht voor uitzendbureaus met betrekking tot discriminerende verzoeken zou in elk geval niet effectief zijn. Er zijn praktische bezwaren tegen deze maatregel. Dat vind ook staatssecretaris Van Ark. Deze staatssecretaris is niet van plan een meldplicht in te voeren voor discriminerende verzoeken aan uitzendbureaus. Eerder had de Tweede Kamer om meldplicht voor uitzendbureaus gevraagd. Uitzendorganisaties zouden dan verplicht moeten doorgeven dat ze discriminerende verzoeken hebben gekregen van hun opdrachtgevers. Van Ark schrijft aan de Kamer dat er praktische bezwaren tegen deze meldplicht bestaan.
Strenge controle
Discriminatie door uitzendbureaus wordt door het kabinet al jaren als een probleem beschouwd. De overheid komt er echter langzaam maar zeker achter dat uitzendorganisaties het verzoeken krijgen van hun opdrachtgevers om te discrimineren. Het zijn dus niet de uitzendorganisaties waar de discriminatie op de uitzendmarkt mee start. Uitzendbureaus worden al streng gecontroleerd op het gebied van discriminatie. Volgens het voorstel in de Tweede Kamer zouden uitzendbureaus ook een meldplicht moeten hebben op het gebied van discriminatie op de arbeidsmarkt. De uitzendbranche heeft echter zelf al een zogenaamde ‘meldcode’ ingesteld.
Het gesprek aangaan
Het invoeren van een daadwerkelijke meldplicht voor uitzendbureaus met betrekking tot discriminatie op de arbeidsmarkt zou ook niet werken omdat er nauwelijks controlemogelijkheden zijn. Uitzendbureaus die zich niet aan de meldplicht zouden houden kunnen niet of nauwelijks ontdekt worden. bovendien is er volgens de staatssecretaris sprake van een “grijs gebied”. Wanneer is er sprake van discriminatie en wanneer niet? Dat is niet altijd duidelijk.
Op internet zijn veel voorbeelden te vinden maar een intercedent of consultant van een uitzendbureau is geen politieagent en ook geen controleur. Dat kan je van iemand in deze beroepsgroepen ook niet verwachten. Wel verwacht de overheid dat uitzendbureaus er alles aan zullen doen om klanten die discriminerende verzoeken indienen te veranderen. Uitzendbureaus zouden moeten meedenken over oplossingen en zouden het gesprek met hun opdrachtgevers moeten aangaan.