Het Iraanse ministerie van transport heeft zaterdag 16 januari 2016 bekend gemaakt dat Iran 114 vliegtuigen voor de burgerluchtvaart gaat kopen van de Europese Airbusfabriek. De Iranese minister Abbas Akhoondi is na onderhandelingen met de vliegtuigfabrikant tot overeenstemming gekomen over de levering van de vliegtuigen.
Airbus hield zich altijd wat op de achtergrond over deze mogelijke deal. Volgens de vliegtuigfabrikant zijn de economische sancties een belemmering voor commerciële gesprekken tussen Iran en Westerse bedrijven. Formeel kunnen er geen commerciële gesprekken wordemn gevoerd tussen de partijen.
Sancties verdwijnen?
Het lijkt er echter op dat de sancties tegen Iran worden versoepeld of verdwijnen. Op zzaterdag 16 januari 2016 werd namelijk ook bekend gemaakt dat Iran zich gaat houden aan de afspraken in het Atoomverdrag. Dit zorgt er voor dat er een belangrijke basis wordt gelegd voor een verdere samenwerking tussen het Westen en Iran. Bovendien is er dan feitelijk geen grond meer om de sancties te handhaven. Het probleem is echter de uitvoering en de controle in de praktijk. Wie controleert Iran en hoe vaak gebeurt dat. Kan men een land als Iran vertrouwen en is het niet een veel te groot land om helemaal te controleren?
Airbus wacht berichten af
Amerikaanse en Iraanse diplomaten vergaderen op dit moment in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen over het opheffen van de sancties. Iran heeft volgens een woordvoerder van Airbus duidelijk nieuwe vliegtuigen nodig. Maar ondanks dat moet Airbus zich aan de wet houden.
Als Airbus daadwerkelijk de 114 passagiersvliegtuigen mag bouwen is dat een omvangrijke opdracht voor de vliegtuigbouw. De levering van de toestellen zou omgerekend ongeveer 9,2 miljard euro aan omzet opleveren voor Airbus. Naast het in Frankrijk gevestigde Airbus is ook de Amerikaanse concurrent Boeing bezig met contracten. Deze zullen pas op termijn aan de orde komen maar men spreekt nu al van een totale som van 18 miljard euro aan contracten.
Reactie Technisch Werkeniet
De politiek en de handel zijn elkaars vrienden en vijanden. Dat blijkt ook maar weer eens in dit conflict. Door sancties kan Iran niet vrij handelen wereldwijd. Amerika geeft Iran echter de ruimte. Politiek gezien is niet iedereen gerust op dit besluit. Amerika heeft geen goede deal gesloten dat is duidelijk. Irsn biedt namelijk weinig zekerheden en moet op het woord worden geloofd terwijl Amerika alle sancties opheft. Het maakt het bedrijfsleven niets uit. Verschillende bedrijven ruiken al geld en gaan voorzichtig samenwerkingsverbanden aan met bedrijven in Iran. Uiteindelijk wint de macht van het geld. Of dit goed uit gaat werken is lastig te voorspellen.