Irak is een land dat voor een groot deel van haar inkomsten afhankelijk is van de verkoop van olie. Het land is nu van plan een uitgebreid netwerk van oliepijpleidingen aan te leggen. Met het netwerk van olieleidingen wil Irak ruwe olie en olieproducten exporteren naar andere landen. Voor Irak is de export van olie van groot belang. Nu het land na jaren van politieke en economische problemen weer aan het herstellen is kan het ook weer een bijdrage leveren aan de oliemarkt. Deze bijdrage of beter gezegd, dit marktaandeel, hoopt het land te kunnen vergroten. Daarvoor moet het land meer olie naar het buitenland exporteren. Een groot olieleidingennetwerk is daarbij een interessante oplossing om veel olie te exporteren.
Het vervoeren van olie doormiddel van vrachtwagens is gevaarlijker en duurder dan het vervoeren van olie doormiddel van olieleidingen. De aanleg van het nieuwe leidingnetwerk zorgt er dus naast het vergroten van de exportmogelijkheden ook voor dat het gevaarlijke en dure transportsysteem van olie per vrachtwagen vervangen wordt. Tijdens conflicten en oorlogen is het oude leidingnetwerk geleidelijk aan verloren gegaan. Momenteel zou er nog maar één olieleiding in werking zijn. Het leidingnetwerk loopt vanuit het noorden vanuit het Koerdische gebied naar de Turkse kust aan de Middellandse Zee. In het verleden was Irak binnen de OPEC na Saudi-Arabië de tweede grootste olieproducent. Toen liepen er bijvoorbeeld belangrijke olieleidingen via Syrië naar de Libanese kust. Ook liepen er olieleidingen naar de Rode Zee via Saudi-Arabië. Op dit moment zijn er plannen om een nieuwe leiding aan te brengen van Irak naar Iran. Het land Iran is eveneens een lid van de OPEC.