Op vrijdag drie januari 2020 is de grootste drijvende windturbine ter wereld in gebruik genomen. Dit gebeurde voor de Portugese kust. De turbine heeft een capaciteit van 8,4 megawatt en wordt in een groep van drie windturbines geplaatst in een drijvend windpark. De gezamenlijke capaciteit van deze windturbines is 25 megawatt. De plaatsing van de drijvende windturbines kan worden beschouwd als een test. Men wil kijken of het mogelijk is om drijvende windmolenparken te plaatsen. Daarvoor is speciale technologie nodig en dat wordt nu getest. De opbrengst aan elektrische stroom van deze windturbines is gelijk aan de hoeveelheid stroom die ongeveer zestigduizend huishoudens op jaarbasis verbruiken. Deze inschatting maken de bedrijven EDP Renewable, ENGIE, Repsol en Principle Power. Deze bedrijven werken met elkaar samen aan de bouw en het onderhoud aan de windturbines.
Op dit moment is het project het tweede drijvende windmolenpark van Europa. Een tijd geleden werden nog voor de kust van Schotland drijvende windturbines geplaatst. Het plaatsen van windmolens op zee gebeurd over het algemeen op ondiepe plekken. Dan is het namelijk vrij eenvoudig om de windmolens aan de zeebodem te verankeren. Daarom worden in de relatief ondiepe Noordzee vrij veel windmolens geplaatst. Er zijn echter ook verschillende landen zoals Frankrijk en Portugal die vrij diepe wateren hebben voor de kust. Het plaatsen van windturbines op zee wordt dan lastig tenzij men drijvende windturbines kan plaatsen. Ook Zuid-Korea, Japan en andere niet-Europese landen denken na over dit soort oplossingen. De drijvende windturbines moeten echter wel op de plek blijven anders kunnen ze een gevaar vormen voor de scheepvaart en komt ook de levering van elektrische stroom met kabels naar de vaste wal in gevaar. Daarom worden de drijvende windmolens met ankers en kabels op de plek gehouden.