Niet-ioniserende straling is een verzamelnaam voor straling die bestaat uit elektromagnetische golven. Deze EM golven bevatten een energie die te laag is om te ioniseren. In tegenstelling tot ioniserende staling heeft niet-ioniserende straling onvoldoende energie om een elektron uit een atoom te verwijderen. In deze tekst worden kort een aantal verschillende soorten niet-ioniserende straling benoemd en wordt daarnaast een korte beschrijving gegeven van de schadelijke effecten van deze straling.
Soorten niet-ioniserende straling
Er zijn verschillende soorten straling die niet ioniserend zijn. Een voorbeeld hiervan is ultraviolette (Uv) straling. Uv-licht is elektromagnetische straling die onder andere vrijkomt tijdens het elektrisch booglassen en uit verschillende kunstmatige verlichtingsbronnen zoals halogeenlampen, gasontladingslampen maar ook de natuurlijke verlichtingsbron: de zon.
Daarnaast vallen ook EM-velden onder de niet-ioniserende straling. Deze EM-velden worden veroorzaakt door mobiele telefoons, elektrische apparaten, hoogspanningslijnen, WiFi en straling vanuit zendmasten van radio en televisie. EM-velden worden onderverdeeld in extreem-laagfrequente (ELF) velden en radiofrequente (RF) velden.
Schadelijkheid van niet-ioniserende straling
Er is schadelijke niet-ioniserende staling en er zijn niet-schadelijke varianten. Zelfs bij een hoge intensiteit van niet-ioniserende straling kan niet-ioniserende straling geen ionisatie in biologische systemen (lichaamscellen) veroorzaken. Er kan echter wel andere schade aan het menselijke lichaam ontstaan indien het lichaam wordt blootgesteld aan niet-ioniserende straling.
Uv-straling is bijvoorbeeld schadelijk en kan huidkanker en staar veroorzaken bij mensen. Er zijn echter verschillende soorten Uv straling. Uv A-straling is de schadelijkste variant van Uv straling veroorzaakt bijvoorbeeld melanoom. Dit is de dodelijkste vorm van huidkanker. Uv B veroorzaakt verschillende andere soorten huidkanker die gevaarlijk zijn maar minder schadelijk dan melanoom. Uv C is een vorm van Uv-straling die door de atmosfeer wordt tegengehouden. Naast Uv-staling is er ook niet-ioniserende straling vanuit EM-velden. Deze straling is van een heel ander soort dan Uv-straling.
Het is momenteel onduidelijk of niet-ioniserende straling vanuit EM-velden in een lage dosering niet schadelijk voor de gezondheid is ook wanneer men niet langdurig aan deze straling wordt blootgesteld. Over de exacte schade die deze niet-ioniserende staling uit EM-velden veroorzaakt bij de gezondheid van mensen lopen de resultaten van onderzoeken uiteen. Met name de effecten op lange termijn van EM-velden met een lage veldsterkte zijn wetenschappelijk nog nauwelijks in kaart gebracht. Bij EM-velden vinden wel elektrische stromen plaats die ook door het weefsel en de cellen van mensen bewegen. Daardoor bestaat de kans dat er wel een bepaalde mate van schade of veranderingen plaatsvinden. De schade aan het lichaam zal groter worden naarmate de concentraties van de straling ook hoger worden. Hoe hoger de intensiteit van de niet-ioniserende straling hoe schadelijker het is voor de mens. Er zijn inmiddels websites die beweren genoeg bewijzen te hebben dat EMV (elektromagnetische velden) zeer schadelijk voor de mens zijn.
Niet-ioniserende straling is een verzamelnaam voor straling die bestaat uit elektromagnetische golven. Deze EM golven bevatten een energie die te laag is om te ioniseren. In tegenstelling tot ioniserende staling heeft niet-ioniserende straling onvoldoende energie om een elektron uit een atoom te verwijderen. In deze tekst worden kort een aantal verschillende soorten niet-ioniserende straling benoemd en wordt daarnaast een korte beschrijving gegeven van de schadelijke effecten van deze straling.