Zetting is een woord dat onder andere wordt gebruikt in de bouwkunde en grondmechanica. Met het woord zetting duid men op het proces waarbij grond wordt samengedrukt door een bepaalde belasting of druk. Door druk op grond uit te oefenen wordt grond verdicht. Dit houdt in dat het volume van de grond afneemt doordat water en lucht uit de poriën worden weggedrukt. Als zetting plaatsvindt door het ontwijken van water noemt men dit consolidatie.
Over het algemeen wordt onder zetting het inklinken van grond verstaan. Echter de gevolgen daarvan voor bouwwerken worden eveneens zetting genoemd. Er kan sprake zijn van toelaatbare zetting. Hierbij is de schade aan het bouwwerk beperkt of nihil. Bij ontoelaatbare zetting heeft men te maken met ongelijke zetting. Dit houdt in dat er geen gelijkmatige zetting bij het bouwwerk optreed. De gevolgen zijn dan duidelijk zichtbaar in de constructie van de bouwwerken. Immers bepaalde delen van het bouwwerk zakken verder naar beneden dan andere delen van het bouwwerk. Men spreekt dan over het algemeen over zakking of verzakking.
Zettingssnelheid
De snelheid waarmee zetting optreed noemt men de zettingssnelheid. De zettingssnelheid is van een aantal factoren afhankelijk. Onder andere het gewicht van het bouwwerk heeft een grote invloed op de zettingssnelheid. Daarnaast is ook het fundament van grote invloed. Verder is de structuur en textuur van de grond belangrijk. Hierbij wordt gekeken naar het watergehalte en de omvang van eerdere belastingen.
Bouwrijp maken van grond
Over het algemeen wordt bij bouwprojecten rekening gehouden met de te verwachten zetting van gebouwen. Daarom wordt grond bouwrijp gemaakt. Daarvoor neemt men proctorproeven waarmee men de draagkracht van de bodem kan onderzoeken. Bij onvoldoende draagkracht zal men de grond moeten belasten. Dit kan bijvoorbeeld door een zandlichaam aan te brengen. Door deze belasting van de grond wordt de grond voor het daadwerkelijke bouwen ‘gezet’. Dit zorgt er voor dat tijdens en na het bouwen minder zetting optreed.