Een metaaldetector is een werktuig dat ontworpen is om metalen voorwerpen en objecten op te sporen. Een metaaldetector kan metalen detecteren door het natuurkundige-principe van elektromagnetische inductie en het ontstaan van wervelstromen.
Geschiedenis van de metaaldetector
Alexander Graham Bell maakte al in 1881 een eenvoudige metaaldetector. Deze metaaldetector werd gebruikt om een kogel te vinden in het stoffelijk overschot van de vermoorde president James Garfield. Een draagbare metaaldetector werd pas veel later ontwikkeld. In 1931 kreeg de Duits-Amerikaans ingenieur Gerhard Fischer patent op een draagbare metaaldetector. Hij had de draagbare metaaldetector in eerste instantie ontworpen om metaalertsen te zoeken. Al snel werd duidelijk dat de metaaldetector ook zeer nuttig was voor de defensie. In de Tweede Wereldoorlog werd de draagbare metaaldetector zeer veel gebruikt voor het opsporen van mijnen.
Kwaliteit van metaaldetectors
Metaaldetectors zijn er tegenwoordig in zeer veel verschillende soorten en maten. De diversiteit is enorm en loopt van hobbymetaaldetectors tot zeer professionele metaaldetectors. De kwaliteit van een metaaldetector wordt aan de hand van een aantal punten bepaald. Een belangrijk aspect is het onderscheidend vermogen. Dit wordt ook wel een discriminatiefunctie genoemd. Een eenvoudige metaaldetector zal bijvoorbeeld moeilijk ijzer kunnen onderscheiden van andere (edeler) metalen. Meer professionele metaaldetectors beschikken over een uitgebreide discriminatiefunctie en kunnen daarnaast ook goed onderscheid bieden als twee verschillende metalen vlak naast elkaar liggen. Een ander belangrijk aspect voor een metaaldetector is het dieptebereik.
Dit is ook sterk verschillend per metaaldetector. Meestal worden metalen objecten ter grote van een munt op maximaal 30 cm gevonden. Grotere objecten kunnen door een goede metaaldetector wel op 1 meter diepte worden gevonden. Gebruiksvriendelijke metaaldetectors hebben een duidelijk display hierop kan de gebruiker van de metaaldetector veel informatie aflezen. Zo kunnen verschillende metaalsoorten in een code worden weergegeven en kan eveneens een indicatie worden weergegeven van de vermoedelijke diepte van een object. Dit zijn allemaal aspecten die het gebruiksgemak van de metaaldetector bevorderen.
Het gewicht en de ergonomische vorm van een metaaldetector zijn eveneens belangrijk. Daarbij kan ook gekeken worden naar het volume en de frequentie. Relatief nieuw is de mogelijkheid om met een metaaldetector geheel onder water te zoeken. Meestal is de display nauwelijks bestand tegen water. De Garrett At Pro en de Minelab Excalibur kunnen wel onder water worden gebruikt. Ondanks dat zijn er wel verschillend tussen de Minelab Excalibur en de Garrett At Pro. Met name de Minelab Excalibur is een metaaldetector die veel door duikers wordt gebruikt. Deze detectors worden onder andere gebruikt voor de metaaldetectie in scheepswrakken of bij het waden door water.
Elke metaaldetector heeft specifieke eigenschappen en dat zorgt er voor dat iemand juist wel of juist niet kiest voor een bepaald detectormerk of detectortype. Er zijn metaaldetectors die worden gebruikt op het strand met een goede grondbalans in verband met mineralisatie. Verder zijn voor akkergronden metaaldetectors met een goede discriminatiefunctie. Voor militariazoekers is de detectie van ijzer belangrijker dan voor zoekers die munten zoeken. Door deze verschillende wensen en eisen zijn er door de jaren heen uiteenlopende metaaldetectors ontwikkeld.
Verschillende soorten metaaldetectors
Metaaldetectors zijn er, zoals je hierboven hebt gelezen, in verschillende soorten en maten. Meestal heeft men het over draagbare metaaldetectors als men het over metaaldetectie heeft. Er zijn echter nog veel meer verschillende soorten metaaldetectors. Zo zijn er bijvoorbeeld metaaldetectiepoorten bij onder andere luchthavens en gebouwen die om speciale redenen bewaakt moeten worden. Bij deze metaaldetectiepoorten moeten bezoekers door een poort of onder een boog door lopen. In poort of boog zitten verschillende elektronische systemen die er voor zorgen dat metalen worden opgespoord door de kleding van de bezoekers heen. Personeel kan doormiddel van geluiden (auditief) of op schermen (visueel) informatie krijgen over de hoeveelheid metaal die de bezoeker bij zich of bij haar heeft.
Als men twijfels heeft over het gedetecteerde metaal is er meestal een kleinere metaaldetector aanwezig die door een beveiligingsmedewerker kan worden gebruikt om de exacte plaats van het metaal te bepalen.
Verder wordt in sommige landen nog gebruik gemaakt van een bepaalde vorm van metaaldetectie bij verkeerslichten. Bij deze metaaldetectie wordt het metaal in voertuigen en motoren gedetecteerd zodat het systeem waaraan de verkeerslichten zijn gekoppeld ‘weet’ dat er een metalenvoertuig wacht op het verkeerslicht.