Als men een boom heeft omgezaagd voor de houtproductie dan geeft men specifieke benamingen aan het hout zodat men weet welk deel van de stam men bedoelt. Het hout in de lengterichting noemt men bijvoorbeeld langshout. Dit is het hout dat in de groeirichting kan worden doorgezaagd (schulpen). Haaks op het langshout is het kopshout. Dit is het hout aan de zogenoemde kopse kant. In de metaaltechniek zou men dit deel ook wel de stuik kunnen noemen.
Hoe ziet kopshout er uit?
De kopse kant is het zaagvlak dat ontstaat als men zaagwerk uitvoert haaks op de boomstam. Als men een boom in feite omzaagd is de zaagsnede die dan ontstaat de kopse kant. Het hout aan die kant noemt men kopshout. Men kan kopshout ook herkennen aan de jaarringen of groeiringen van de boom. Deze groeiringen zijn goed zichtbaar in het kopshout. Groeiringen zijn in het langshout nauwelijks zichtbaar, hooguit rond de aanzet van takken of in lijnen in de lengterichting. Kopshout kan dus duidelijk herkend worden.
Eigenschappen kopshout
Kopshout heeft andere eigenschappen dan langshout. De vezels van hout groeien omhoog daarom zijn deze vezels evenredig aan het langshout. De positie en de dichtheid van deze vezels bepalen in grote mate de hardheid van het hout. Hout is aan de kopse kant over het algemeen harder. Daardoor kan kopshout beter drukkrachten verdragen dan bijvoorbeeld langshout.
Kopshout absorbeert echter wel sneller vocht dan langshout. Daarom wordt bijvoorbeeld bij gevelconstructies over het algemeen langshout gebruikt. Ook bij andere constructies die veelvuldig met water in contact kunnen komen maakt men gebruik van langshout. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het dek van een jacht.
Kopshout gebruikt men bijvoorbeeld wel bij vloeren die een grote druk moeten weerstaan. Hierbij worden allemaal kopshouten blokjes aan elkaar verlijmd. Kopshouten vloeren worden bijvoorbeeld in zorginstellingen, vergaderzalen en andere utiliteitsruimtes gebruikt.