De Wet Arbeidsmarkt in Balans zal in 2020 waarschijnlijk een vernietigende uitwerking hebben op de arbeidsmarkt. Deze stelling is heel gemakkelijk te onderbouwen. Veel bedrijven in Nederland zijn namelijk afhankelijk van flexibele arbeidskrachten. Flexkrachten zijn in 2019 bij veel bedrijven de ideale oplossing om de grillige productie op te vangen. Bedrijven hebben dikwijls geen voortdurende orderstroom en ook in de bouw en civiele techniek is duidelijk gebleken dat wet- en regelgeving van de overheid er plotseling voor kan zorgen dat het aanbod aan arbeid aanzienlijk afneemt. Het gevolg is echter dat veel bedrijven hun eigen personeel niet aan het werk kunnen houden. Dat is op zich geen probleem zolang er maar een grote flexibele schil aanwezig is.
Deze flexibele schil kan bij een geringer aanbod aan projecten worden verkleind door de flexwerkers naar huis te sturen. Dat is natuurlijk niet leuk voor de flexkrachten maar voor bedrijven is dit meestal een noodzakelijke beslissing om er voor te zorgen dat het bedrijf nog kan voortbestaan. Het is een illusie dat bedrijven vanaf 1 januari 2020 extra vaste contracten gaan verstrekken nu flexwerk aanzienlijk duurder wordt. In plaats daarvan zullen bedrijven juist eerder afscheid gaan nemen van flexkrachten. Flexwerkers zullen nog sneller naar huis worden gestuurd om kosten te besparen. Kortom de werkloosheid neemt toe in 2020 dankzij de WAB.