De Britten hebben op 23 juni 2016 voor een vertrek uit de Europese Unie gestemd. Dit wordt ook wel de Britse exit genoemd oftewel de Brexit. De Brexit is een duidelijk signaal van de Britten naar de rest van Europa: ze willen uit de EU. Tijdens de campagne van de Brexit-aanhangers werd al duidelijk waarom een groot deel van de Britten tegen een verblijf in de EU is. Ze willen af van de regels vanuit de rest van Europa, de Britten willen zelf hun koers bepalen. Verschillende politieke partijen in andere Europese landen willen ook dat hun land de banden met Brussel laten vieren. Ze willen minder lijden onder de Europese regeldruk. Met name de rijkere Europese landen zijn bezorgd over de toekomst in Europa en de hoeveelheid geld dat ze moeten bijdragen.
Oneerlijke concurrentie
De armere veelal zuidelijker gelegen Europese landen kunnen van de rijkere Europese landen profiteren. Dit zorgt volgens veel mensen voor oneerlijke situaties en bovendien oneerlijke concurrentie. Bedrijven die al jaren in welvarende landen hun organisatie hebben opgebouwd merken dat bedrijven in armere landen doormiddel van subsidies (die betaald worden door de welvarender landen) hun concurrentiepositie kunnen verstevigen. In feite betalen de rijkere landen dus voor een deel mee aan het versterken van hun concurrenten. Verschillende politieke partijen in rijkere landen die uit de EU willen treden krijgen veel stemmen en zien hun achterban groeien. Het anti-Europese sentiment wordt steeds sterker.
Onzekerheid
Desondanks zijn veel landen en bedrijven ook onzeker over de toekomst als er daadwerkelijk een uittreding uit de Europese Unie zal plaatsvinden. Dan begeeft men zich op een nieuw terrein. Hoe de toekomst dan zal verlopen is onduidelijk omdat de samenwerking met een grote groep Europese landen dan minder eenvoudig zal verlopen. Bedrijven zijn daar angstig voor omdat binnen de grenzen van de EU veel landen onderling met elkaar handel drijven en zich daarbij verzekerd weten dat alles binnen de Europese kaders en wetgeving gebeurd. Deze wetgeving en kaders kunnen dus zowel als een beklemming worden ervaren als voor zekerheid en veiligheid zorgen.
Brexit voor Nederlandse bedrijven
Verschillende economen in de wereld hebben voorspellingen gedaan over de gevolgen van de Brexit. Deze gevolgen worden breed uitgemeten in het nieuws. Het valt daarbij vooral op dat de doemdenkers daarbij vooral aan bod komen. Bedrijven in Nederland zijn ook bezorgd over de gevolgen van een Brexit. Vanaf 24-06-2016 nemen verschillende Nederlandse bedrijven al contact op met hun Britse leveranciers en klanten om na te gaan of men in de toekomst op dezelfde wijze zaken kan blijven doen of dat er toch veranderingen optreden. Op vrijdag 24 juni 2016 werd dit bekend gemaakt door de verenigingen EVO en Fenedex. Verschillende ondernemingen verwachten dat er veranderingen komen in de administratie en de exportprocedures. Ook verwacht men dat de transactiekosten zullen wijzigen. Het is belangrijk dat er een nieuw handelsakkoord met het Verenigd Koninkrijk wordt gesloten.
Reactie van Technisch Werken
Europa is de laatste decennia vooral gericht op eenheid. Verschillende samenwerkingsorganen zijn opgericht om de eenwording in Europa te bevorderen. Het toppunt hiervan was de invoering van de Europese munt de euro. Daarvan verwachte men ook de nodige problemen maar dat viel in de praktijk behoorlijk mee. Het aantal mensen dat sceptisch is over de euro en de Europese eenheid neemt echter toe. Men twijfelt of Europa nog wel toekomst heeft. De landsgrenzen staan wagenwijd open en daardoor komen ook mensen en bedrijven binnen die men eigenlijk niet wil hebben. Er is sprake van een arbeidsmigratie en een behoorlijke vluchtelingenstroom. Dat daarin kansen liggen hoor je in het nieuws regelmatig.
Toch zijn veel mensen ook bezorgd over deze ontwikkelingen. Concrete oplossingen zijn er niet en men is voor een groot deel van de beleidsvorming afhankelijk van de beslissingen die in Europa worden genomen. Veel landen willen liever zelf autonoom beslissingen maken. Toen men in Europa de vluchtelingen wilde verdelen onder de Europese landen zetten een aantal landen hun “hakken in het zand”, dit gebeurde met succes. Europa is een tandeloze tijger die geen antwoord heeft op interne weerstand. Men denkt hierbij ook aan de financiële catastrofe in Griekenland waar men bijna niemand meer over hoort.