Leeftijdsdiscriminatie komt regelmatig voor op de arbeidsmarkt in 2018

Als men onderzoek doet naar discriminatie kijkt met regelmatig naar ras en afkomst maar leeftijdsdiscriminatie is ook een veelvoorkomend probleem op de arbeidsmarkt. Dat komt naar voren uit onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens. Dit onderzoek werd uitgevoerd door de Vrije Universiteit Amsterdam. Tijdens dit onderzoek werden vacatures op de arbeidsmarkt onderzocht de inhoud. Vacatures waarbij specifiek werd gevraagd om jonge arbeidskrachten werden daarbij aangemerkt als vacatures die leeftijdsdiscriminerend zijn. In totaal was er bij ongeveer 40.000 tot 60.000 vacatures in 2017 sprake van leeftijdsdiscriminatie.

Jonge werknemers gezocht
Door specifiek te vragen om jonge arbeidskrachten worden de oudere werkzoekenden ontmoedigd om op dergelijke vacatures te reageren. Ook het aangeven van een speciale leeftijdscategorie zorgt er voor dat werknemers die daar buiten vallen zijn uitgesloten. Hierbij kun je denken aan: “we zoeken werknemers tussen de twintig en dertig jaar” of “we zoeken een man of vrouw in de leeftijd tot 40 jaar”. Deze zogenaamde ‘functie-eisen’ sluiten bepaalde leeftijdsgroepen uit en vallen onder leeftijdsdiscriminatie.

Onderzoek naar leeftijdsdiscriminatie
Tijden het onderzoek naar leeftijdsdiscriminatie werden door de onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam in totaal 1,8 miljoen online vacatures bekeken op basis van leeftijdsdiscriminerende bepalingen. Hieruit kwam naar voren dat er tienduizenden vacatures online staan waarin er sprake is van uitsluiting op basis van leeftijd.

Leeftijd is vaak van doorslaggevend belang
Veel bedrijven hechten een groot belang aan een bepaalde leeftijd voor de werknemer of sollicitant volgens het College voor de Rechten van de Mens. Daardoor is het effect van de leeftijdseis groot. Het college geeft aan dat de leeftijdseis in de praktijk dikwijls zwaarder weegt dan het salaris van de, de reistijd en het soort contract bijelkaar.

Oudere werkzoekenden
Leeftijdsdiscriminatie is schadelijk voor de arbeidsmarkt. Met name oudere werkzoekenden hebben het op de arbeidsmarkt moeilijk. Ze hebben dikwijls veel werkervaring opgebouwd maar bedrijven spreken in vacatures vaak de voorkeur uit voor jonge krachten die nog gevormd en “gekneed” kunnen worden. oudere werkzoekenden zijn daardoor vaak langer werkloos en ook de kans op het vinden van een baan is kleiner. In 2017 viel meer dan 60 procent van de langdurig werklozen in de leeftijdscategorie ouder dan 45 jaar.

Leeftijdsdiscriminatie is bij wet verboden
Leeftijdsdiscriminatie is niet alleen ethisch onjuist het is ook nog wettelijke verboden. Zowel directe als indirecte leeftijdsdiscriminatie mag niet. Directe leeftijdsdiscriminatie is bijvoorbeeld een onderscheid op basis van een cijfermatige verwijzing naar leeftijd. Hierbij kun je denken aan teksten zoals “je bent maximaal 40 jaar”. Ook bij termen zoals “jong” en “oud” spreekt men van directe leeftijdsdiscriminatie. Als men het heeft over “schoolverlaters” is er sprake van indirecte leeftijdsdiscriminatie. Deze beide vormen van leeftijdsdiscriminatie mogen niet op de arbeidsmarkt plaatsvinden.