Equal pay is een Engelse uitdrukking die wordt gebruikt als men het heeft over de beloning van werknemers. In dit verband kan equal pay gekoppeld zijn aan verschillende doelgroepen onder de werknemers. Zo heeft men het vaak over equal pay als men het heeft over de beloning van uitzendkrachten en flexibel personeel. Door de invoering van de nieuwe flexwet is equal pay een verplichting geworden. Dit houdt in dat uitzendkrachten dienen te worden beloond conform de cao van de inlener. De inlener is het bedrijf of de organisatie waar de uitzendkracht daadwerkelijk zijn of haar werkzaamheden verricht. De meeste uitzendbureaus houden zich aan de inlenersbeloning en passen dus de richtlijnen voor equal pay toe in hun uitzendovereenkomsten. Uitzendbureaus die dit niet doen riskeren een boete. Hoewel bij uitzendkrachten de inlenersbeloning op basis van equal pay over het algemeen wordt nageleefd is dat niet altijd het geval bij payrolling. Verschillende politieke partijen willen hier verandering in aanbrengen.
In de Tweede Kamer hebben de partijen GroenLinks, SP en PvdA aangegeven dat ze willen dat werknemers die in dienst zijn van een payrollbedrijf dezelfde arbeidsvoorwaarden krijgen als hun collega’s met een vast dienstverband. Er is bij verschillende bedrijven geconstateerd dat er andere arbeidsvoorwaarden worden geboden aan vast personeel dan aan payrollers. Dit onderscheid is onterecht. Daarom hebben de genoemde partijen dinsdag 12 september 2017 een initiatiefwet ingediend waarmee de positie van payrollers op de arbeidsmarkt zou moeten verbeteren. PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk geeft aan: “Twee mensen met hetzelfde werk moeten gewoon allebei dezelfde arbeidsvoorwaarden krijgen.” Het SP kamerlid Bart van Kent zegt dat het afgelopen moet zijn met de talloze constructies die door bedrijven en payrolling-organisaties bedacht worden om de personeelskosten te verlagen.