De Vereniging Eigen Huis (VEH), de Woonbond en de Consumentenbond hebben woensdag 4 februari 2015 aangegeven dat de gebruikers van stadsverwarming onvoldoende beschermd zijn. Ondanks de nieuwe Warmtewet worden de gebruikers van stadsverwarming nauwelijks beschermd. In de warmtewet staan volgens de belangenbehartigers fouten waardoor de gebruikers van stadswarmte te veel geld moeten betalen ten opzichte van mensen die niet gebruik maken van stadswarmte.
Onderzoek naar de kosten van stadswarmte
Volgens de belangenbehartigers moet er onderzoek worden gedaan naar de bedragen die huishoudens betalen die gebruik maken van stadswarmte en huishoudens die gebruik maken van een cv-ketel op gas. Bij dit onderzoek moeten de kosten voor de huishoudens met een vergelijkbare samenstelling worden vergeleken. Het kabinet moet in staat zijn om de energierekeningen van beide consumentengroepen met elkaar te vergelijken. Naast de Vereniging Eigen Huis (VEH), de Woonbond en de Consumentenbond wil ook de Autoriteit Consument & Markt (ACM) dat er onderzoek wordt gedaan. Ook deze instantie wil niet dat consumenten die gebruik maken van stadswarmte duurder uit zijn dan consumenten die een gewone gasaansluiting hebben. De toezichthouder vraagt zich daarbij af of het principe in de praktijk wel gaat werken.
Stadswarmte een ideale oplossing?
Het idee van stadswarmte lijkt ideaal. Door water te verwarmen in bijvoorbeeld verbrandingsovens voor afval kan men de warmte in een netwerk van waterleidingen transporteren naar woningen. Op die manier wordt er optimaal gebruik gemaakt van de warmte die vrij komt bij bepaalde verbrandingsprocessen. De woningen die aangesloten zijn op stadswarmte hebben echter geen vrije keuze in energieleverancier. Dit houdt in dat deze woningen altijd afhankelijk zullen zijn van de prijzen die opgelegd worden vanuit de organisatie die de stadswarmte verstrekt.
Klachten over de kosten van stadswarmte
Omdat de consumenten die gebruik maken van stadswarmte niet gebruik kunnen maken van acties van andere energieleveranciers lopen ze de kans dat ze te veel betalen. Toen er navraag werd gedaan onder leden van de VEH leverde dat eind 2014 meer dan 7.500 klachten over de tarieven op. Via een meldpunt kreeg ook de Woonbond veel klachten binnen over stadswarmte. De helft van deze klachten ging over de hoge kosten van stadswarmte. Bij het consumentenloket van ACM worden ook klachten over stadswarmte bijgehouden. Sinds de invoering van de Warmtewet kwamen en 970 klachten over stadswarmte binnen.
De warmtewet
De Warmte wet is een wet die in Nederland is ingevoerd op 1 januari 2014. Doormiddel van deze wet probeert de Nederlandse overheid het toezicht op de leveranciers van stadsverwarming of zogenoemde blokverwarming te optimaliseren. In de warmtewet zijn onder andere landelijk maximale tarieven opgenomen voor warmte. Deze tarieven zijn gebaseerd op de consumentenprijzen die worden gehanteerd voor gas door de drie grootste energieleveranciers in Nederland. Deze grootste energieleveranciers zijn Essent, Nuon en Eneco.
Deze maximale tarieven moeten er voor zorgen dat de consumenten die gebruik maken van stadsverwarming niet te veel betalen ten opzichte van mensen die aangewezen zijn op een cv-ketelinstallatie. Mensen dei gebruik maken van een eigen cv-ketel op gas hebben niet met de Warmtewet te maken en zijn vrij om te onderhandelen met energieleveranciers over de prijzen voor gas en stroom.
Reactie van Technisch Werken
Het principe van stadsverwarming of stadswarmte is goed, namelijk het hergebruiken van restwarmte die vrijkomt bij verschillende processen. Er is echter wel een probleem dat de woningen die aangesloten zijn op deze stadsverwarming niet een cv-ketel bevatten. In plaats daarvan loopt er een warmwaterleiding naar de woning toe. Voor dit warme water moet de woningeigenaar betalen. Hierdoor blijft de woningeigenaar afhankelijk van de prijzen die de leverancier van de stadswarmte aangeeft. De consumenten die stadswarmte gebruiken ondervinden hierdoor geen voordeel op de energiemarkt. Terecht dat dit nu wordt aangepakt.
De warmtewet is echter onvoldoende omdat leveranciers van stadswarmte verschillende mogelijkheden zien om extra kosten in rekening te brengen bij de aangesloten huishoudens. Daarnaast zijn in de warmtewet de maximale prijzen vastgelegd. Veel slimme consumenten die niet van stadswarmte afhankelijk zijn kunnen nog veel meer kosten besparen dan de prijzen die aangegeven zijn in de Warmtewet. Daarom is het verstandig dat serieus naar de klachten wordt geluisterd anders kan de term ‘stadswarmte’ zeer impopulair worden en er zelfs voor zorgen dat woningen die op deze verwarmingsvorm zijn aangesloten minder waard zijn.