Wat is inklinken van grond?

Grond lijkt een dode bewegingsloze massa maar dat is niet het geval. Door neerslag en temperatuurverschillen kan de hardheid van de grond voortdurend verschillen. Dit heeft ook te maken met de massa waaruit de grond zelf bestaat. Kleigrond is bijvoorbeeld veel minder waterdoorlatend dan zandgrond. Humus is een grondsoort die redelijk veerkrachtig is en daardoor minder goed verdicht kan worden. Grond kan door de toevoeging van water in volume toenemen. Grond kan namelijk water absorberen.

Daarnaast kan ook water aan grond onttrokken worden. Dit kan bijvoorbeeld doordat men grondwater uit de bodem haalt. Door wind en zon kan de toplaag van de grond verdrogen. Door het verdrogen van grond ontstaat ‘klink’. Dit is over het algemeen keiharde grond. Klink komt door het inklinken tot stand. Inklinken is in feite een proces dat een verzamelnaam is voor het verdwijnen van vocht uit de grond. Door het droogmalen van een polder kan klink ontstaan.

Kink ontstaat vooral in veengrond als deze voor ongeveer 15 % uit afgestorven plantenmateriaal bestaat en het overige deel uit vocht bestaat. Als deze grond wordt ontwaterd zal de grond de neiging hebben om in te klinken. Dit inklinken wordt nog extra versterkt doordat plantenresten in het veen na het ontwateren blootgesteld worden aan bacteriën. Deze bacteriën kunnen door de zuurstof in de lucht verschillende verteringprocessen uitvoeren en gaan oxideren. Hierdoor klinkt de grond nog sneller in.