Hardmetaal bestaat uit ver schillende carbiden. Het metaal is samengesteld uit molybdeen, tantalium, titanium, wolfraam en is gesinterd en bevat het bindmiddel kobalt. Doormiddel van sinteren kan een zeer hard metaal ontstaan. Gesinterde wolfraamcarbide is zo hard dat maar weinig stoffen op aarde harder zijn. Een voorbeeld van een stof die harder is dan gesinterde wolfraamcarbide is diamant. Dit is echter een zeer duur materiaal en is moeilijk vervormbaar.
Hardmetaal wordt in de werktuigbouwkunde op verschillende manieren toegepast vanwege de gunstige eigenschappen van dit materiaal. De hardheid van hardmetaal blijft behouden tot een hoge temperatuur. De temperatuur die dit metaal kan verdragen loopt tot een maximum van duizend graden Celsius. De thermische uitzetting is laag. Dit houdt in dat hardmetaal door hitte niet of nauwelijks uitzet. Harmetaal heeft daarnaast een hoge elasticiteitsmodulus, de taaiheid is echter laag.
Waarin wordt hardmetaal toegepast?
Hardmetaal wordt veel toepast in de fabricage van beitels en frezen voor de verspaning. Daarnaast wordt het gebruikt voor boren. Door de hardheid van hardmetaal is het metaal ook geschikt voor de mijnbouw en de bouw van wegen. Daarnaast wordt hardmetaal net als snelstaal gebruikt in de matrijzenbouw. Ook voor industriële snijmessen wordt hardmetaal gebruikt.