Wat is cultuurtechniek en waar is deze techniek op gericht?

Cultuurtechniek is een verzamelnaam voor verschillende technieken die worden gebruikt voor het in cultuur brengen van landoppervlakken en het in cultuur houden daarvan. Maatregelen en werkzaamheden die onder cultuurtechniek vallen zijn er op gericht om de grond of bodem blijvend te verbeteren en de gebruikswaarde daarvan te vergroten. De cultuurtechniek omvat verschillende segmenten en werkgebieden. Hierbij kan men deken aan waterbeheersing, grondverbetering, landaanwinning en verbetering van de verkaveling.

Cultuurtechniek: streven naar balans tussen cultuur en natuur
Cultuurtechniek is in de loop der jaren verandert. In de tijd van de Romeinen, rond het begin van de jaartelling, was cultuurtechniek vooral gericht op het cultiveren van grond zodat deze gebruikt kon worden voor de landbouw. Naar verloop van tijd is cultuurtechniek breder geworden en werd deze ook gericht op het aanwinnen van land en de waterbeheersing. Tegenwoordig staan duurzaamheid en natuur hoog op de agenda. Een landschap moet wel een bepaald natuurlijk ‘karakter’ behouden. Het ecologisch aspect speelt een steeds grotere rol bij cultuurtechniek. Er wordt aandacht besteed aan een natuurlijke landschapsinrichting met bijvoorbeeld poelen en natuurlijke oevers. Dit is gunstig voor de flora en de fauna in de omgeving. Cultuurtechniek is een afstemming van verschillende belangen en factoren. De overheid, natuurorganisaties en verschillende bedrijven die grondwerkzaamheden verrichten overleggen regelmatig met elkaar hoe het landschap vormgegeven moet worden. Hierdoor ontstaan beleidsplannen met aandacht voor natuur, duurzaamheid en esthetische aspecten zonder dat het nut voor de mens uit het oog wordt verloren.