Een pijptang is een gereedschap dat wordt gebruikt om stalen buizen aan te draaien of los te draaien. De pijptang wordt ook wel Stillson-sleutel genoemd naar haar uitvinder Daniel C. Stillson. Een pijptang bestaat is gemaakt van metaal en bestaat uit een lange stang. Haaks op deze stang zijn twee getande bekken geplaatst. De bovenste bek zit vast en de onderste bek is verstelbaar in de lengte richting. Het verstellen van een pijptang gebeurd doormiddel van een wormwiel. De bekken van de pijptang staan niet precies parallel aan elkaar, in plaats daarvan staan de bekken onder een kleine hoek. De tanden van de bekken van de pijptang staan in tegengestelde richting. Door de positionering van de tanden van de pijptang kan een goede grip worden gerealiseerd. De tanden ‘bijten’ zich namelijk in de pijp als men de pijptang vastklemt.
Hoe ziet een Pijptang of stillson-sleutel er uit?
Als men een pijp wil aandraaien of losdraaien zal men de bekken van de pijp voldoende open moeten draaien om de tang over de pijp te schuiven. De harde tanden van de pijptang grijpen zich goed vast in de pijp. Het zachte staal van de buis wordt door de tanden van de pijptang beschadigd. Als men de stang haaks in de te draaien richting van de pijp gaat plaatsen kan men de bekken met grote kracht dichtklemmen. Hoe meer kracht men op de tang uitoefent hoe meer grip men krijgt op de pijp.
Waar wordt een pijptang voor gebruikt?
Pijptangen worden gebruikt voor het draaien van stalen leidingen. Deze leidingen kunnen ook voorzien zijn van een gegalvaniseerde laag. Als deze gegalvaniseerde laag beschadigd raakt bestaat er de kans dat het staal er onder gaat corroderen (roesten). Men gebruikt pijptangen onder andere in de installatietechniek voor het fitten van waterleidingen. Men kan deze tangen ook gebruiken om enorme kracht uit te oefenen om bouten los te draaien. Dit kan maar daarvoor is deze tang niet bedoelt. Zowel de bek van de tang als de bouten raken dan beschadigd. Ook kunnen de roestige bouten losbreken.