Regelmatig worden wij in het nieuws geconfronteerd met het begrip arbeidsmigrant in relatie met uitbuiting. De kern wordt vaak overgeslagen waardoor men de oorzaak van het probleem niet kent. Henry Lap heeft voor zijn HBO opleiding dit betoog geschreven waarin hij pleit voor Equal pay voor werknemers uit MOE-landen. Hieronder is het betoog van Henry Lap in verschillende stappen uiteengezet. Het betoog begint met een inleiding, daarna is de huidige situatie beschreven en worden verschillende actoren in dit kader benoemd. Vervolgens worden ook een aantal voordelen en nadelen benoemd van Equal pay voor werknemers uit MOE-landen. Het betoog wordt besloten met een persoonlijke mening van Henry Lap.
Inleiding
De arbeidsomstandigheden van werknemers uit Oost-Europese landen die Nederland werkzaam zijn kunnen niet altijd als gelijkwaardig worden beschouwd als de arbeidsomstandigheden waaronder Nederlandse werknemers hun werkzaamheden in Nederland uitvoeren. Hierin leek verbetering in te gaan komen maar het tegendeel blijkt echter waar. Onder meer Lodewijk Asscher maakt zich sterk om uitbuiting bij arbeidsmigranten tegen te gaan bij de Europese Commissie. De Europese Commissie heeft in het verleden meermalen aangegeven dit probleem te willen oplossen maar actie blijft tot op heden nog altijd uit. Daarnaast laten arbeidsmigranten zich in Nederland nog steeds uitbuiten omdat ze in hun eigen land veel minder salaris verdienen.
Door zogenaamde schijnconstructies wordt er geen belasting betaald aan de Nederlandse overheid waardoor deze geld misloopt. Dit is voor werkgevers aantrekkelijk omdat ze zo minder loonkosten hoeven te betalen aan de arbeidsmigrant. Het gevolg hiervan is dat er oneerlijke concurrentie plaatsvindt tussen arbeidsmigranten en Nederlandse werknemers op de arbeidsmarkt. Omdat schijnconstructies niet toepasbaar zijn voor Nederlandse werknemers, en daardoor een eerlijk cao loon dienen te ontvangen, is het financieel gezien voor een werkgever aantrekkelijker om een arbeidsmigrant aan te nemen. Het loon van arbeidsmigranten kan door middel van een creatieve constructie kunstmatig laag worden gehouden ook al is dit in strijd met de Nederlandse- en Europese wet.
Het is van belang dat er snel iets wordt gedaan aan het schijnconstructie-probleem. Door de oneerlijke concurrentiestrijd komt dit Nederland financieel gezien niet ten goede. Inkomsten van veel Nederlandse burgers zullen gaan dalen waardoor deze minder te besteden hebben. Als de huidige situatie blijft bestaan dreigt de Nederlandse overheid gigantisch veel geld te verliezen, waardoor er opnieuw harde maatregelen moeten worden getroffen om de staat de alsnog te kunnen spekken. Daarnaast neemt de kans op uitbuiting bij arbeidsmigranten toe wanneer de situatie niet veranderd. Zoals in de wet ook staat beschreven verdient elke werknemer gelijk loon voor gelijk werk op dezelfde werkplek, het is not done als een een werknemers, en dus ook een arbeidsmigrant, minder salaris ontvangt dan waar hij recht op heeft. Daarom moet een EU-land als Nederland een pilot invoeren waarbij Equal Pay wordt toegepast bij alle arbeidskrachten uit MOE-landen.
Huidige situatie
In Europa is er door het Verdrag van Schengen vrij verkeer van personen en diensten. Nederland viel net als een aantal andere West-Europese landen al onder dit verdrag sinds 14 juni 1985, het verdrag trad toen in werking op 26 maart 1995. Voor verschillende Oost-Europese landen vond de toetreding tot de Schengenlanden later plaatst. Polen en Hongarije vielen pas onder het Verdrag van Schengen op 1 mei 2004. Hun lidmaatschap trad in werking op 21 december 2007. Vanaf dat moment konden ook gastarbeiders uit die landen in Nederland werken (Wikipedia, Z.J.).
Hierdoor is de afgelopen jaren een stijging ontstaan van het aantal arbeidsmigranten dat uit Midden- en Oost-Europese landen (MOE-landen) komt. Deze arbeidsmigranten komen onder andere naar Nederland om werk te verrichten. Arbeidsmigranten werken vooral in de sectoren bouw, landbouw, en de vleesverwerkende industrie. Uit gegevens van het CBS komt naar voren dat in tien jaar het aantal arbeidsimmigranten uit MOE-landen in Nederland is verdubbelt. In 2004 waren er 40 duizend arbeidsmigranten in Nederland. Tien jaar later, in 2014, telde men bijna 80 duizend. Poolse arbeidsmigranten zijn oververtegenwoordigd in Nederland (CBS, 2014).
Onderbetaling
Veel (Poolse) arbeidsmigranten in Nederland worden uitgebuit door hun werkgever, blijkt uit onderzoek van Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) en stichting Fairwork. Deze stichting heeft meer dan 100 Poolse arbeidsmigranten ondervraagt met betrekking tot uitbuiting, loon, discriminatie en werkdruk. Uit het onderzoek, dat begin 2016 is gehouden, komt onder andere naar voren dat arbeidsmigranten gedwongen worden over te werken zonder dat ze daarvoor betaald krijgen. Als arbeidsmigranten ziek zijn worden ze veelal gedwongen om door te werken. In de meeste gevallen geven de arbeidsmigranten gehoor aan hun leidinggevende omdat ze anders bang zijn hun baan te verliezen (Trouw, 2016).
Falen zelfregulering
Dit alles komt mede door het falen van de zelfregulering door directe werkgevers en intermediairs zoals uitzendbureaus (Trouw, 2016). Zelfregulering houdt in dit verband dat werkgevers zelf regels mogen opstellen voor het te werk stellen van bepaalde bevolkingsgroepen in bepaalde sectoren. Dit gebeurt zonder tussenkomst van de overheid. Hierdoor kan bijvoorbeeld een uitzendbureau zelf regels opstellen die voor een werknemer ongunstig kunnen zijn, met uitbuiting als mogelijk gevolg. De overheid controleert de arbeidsvoorwaarden van een werkgever niet, waardoor zij vrij spel lijken te hebben. Uit financiële overwegingen kiezen veel bedrijven en uitzendbureaus voor schijnconstructies, in plaats van dat ze hun verplichtingen nakomen. In de volgende alinea meer over schijnconstructies (Ensie, 2013).
Schijnconstructies
Uitzendbureaus in Nederland hebben constructies bedacht om Poolse arbeiders goedkoper in Nederland te laten werken. Dit doen Nederlandse uitzendbureaus via uitzendbureaus die gevestigd zijn in Polen. Door filialen in het land van herkomst te openen kunnen (Poolse) arbeidsmigranten goedkoop aan het werk in Nederland. Deze manier van werken wordt ook wel een schijnconstructie genoemd.
Nederlandse uitzendbureaus vestigen zich met filialen in Oost-Europa zodat vanuit daar Oost-Europeanen gedetacheerd kunnen worden naar Nederland. De betaling wordt gedaan in twee delen. Naast dat arbeidsmigranten 500 euro betaald krijgen in eigen land, ontvangt de arbeidsmigrant een aanvullend bedrag van 1000 euro van het uitzendbureau dat in Nederland is gevestigd. Over het bedrag van 1000 euro wordt geen belasting betaald omdat het door de werkgever of uitzendbureau wordt verrekend als een netto-onkosten vergoeding. Voor een onkostenvergoeding vindt ook geen afdracht plaats zoals vakantiegeld of pensioen.
Het nettobedrag dat arbeidsmigranten betaald krijgen is gelijk aan het minimumloon dat iedere werknemer in Nederland zou moeten krijgen, namelijk 1.469 euro bruto per maand o.b.v. een fulltime dienstverband. In theorie zou een arbeidsmigrant in Nederland evenveel moeten verdienen als een Nederlandse werknemer op basis van de cao van de inlenersbeloning. Op het moment dat bijvoorbeeld Poolse arbeiders goedkoper kunnen worden aangeboden als Nederlandse arbeiders, ontstaat er oneerlijke concurrentie. Daarnaast draagt men over een arbeidsmigrant minder sociale lasten af waardoor de overheid in Nederland geld misloopt (Witteman, 2013).
Dit noemt men een schijnconstructie omdat een werkgever regels met betrekking tot minimum- of cao-loon kunnen ontduiken, terwijl men wel de schijn opwekt dat men zich aan de regels houdt. Als een arbeidsmigrant in Nederland woont kan een deel van het loon door de werkgever worden ingehouden. Omdat de werkgever namens de arbeidsmigrant geld moet betalen voor bijvoorbeeld huisvesting van de desbetreffende arbeidsmigrant. Iedere werknemer, ongeacht land van herkomst, die werkzaam is in Nederland hoort minimaal het minimumloon te ontvangen. Wanneer dit niet aan de orde is wordt er gesproken van uitbuiting (Rijksoverheid, Z.J.).
Wetgeving: Artikel 5 Nederlandse grondwet
Iedereen die zich in ons land bevindt dient zich te houden aan de Nederlandse wet. Hierin staan rechten en plichten voor burgers, rechtspersonen of de overheid. De wet richt zich op het te bewerkstelligen van een gedragsverandering. Personen die de wet overtreden begaan een strafbaar feit.
Artikel 5 van de Algemene wet gelijke behandeling verbiedt discriminatie op grond van nationaliteit en afkomst bij onder meer de arbeidsvoorwaarden, de beloning, de arbeidsomstandigheden en het beëindigen van een arbeidsovereenkomst (Mensenrechten, Z.J.).
Op grond van bovenstaand artikel mogen Nederlandse werkgevers (Poolse) arbeidsmigranten niet anders behandelen dan werknemers uit Nederland. Arbeidsmigranten hebben dezelfde rechten als Nederlandse arbeiders. Het principe ‘gelijk loon voor gelijk werk op dezelfde werkplek’ geldt dus voor iedereen die in Nederland werkzaam is.
Internationaal kader
Naast de Nederlandse wet heeft ook Europa wetten opgesteld. Per 1986 is er een Europese Akte gesloten door de twaalf toenmalige leden van de Europese Gemeenschap. In deze akte is afgesproken dat er vanaf 1993 een Europese markt is met vrij verkeer van kapitaal, goederen, diensten en personen. Dit geldt echter alleen voor landen die staan ingeschreven bij de Europese Unie.
In de Europese wetgeving staat onder andere dat een werknemer recht heeft op behoorlijke arbeidsvoorwaarden en –omstandigheden. Dat houdt onder meer in: gelijk loon voor gelijk werk, het recht op veilige en gezonde arbeidsomstandigheden, het recht op redelijke werktijden en het recht op doorbetaalde vakantiedagen. Binnen de Europese Unie dient iedereen zich te houden de opgestelde Europese wetten (Mensenrechten.nl, Z.J.).
Inlenersbeloning
De inlenersbeloning is een gevolg van de Wet werk en zekerheid (Wwz). Uitzendbureaus dienen vanaf 30 maart 2015 de beloningsmethodieken van de inlenende partij te hanteren bij het vaststellen van het salaris van uitzendkrachten en ander flex-personeel. Wanneer een klant een kandidaat van een uitzendbureau inleent moet de inlenersbeloning worden gehanteerd. Dit is verplicht omdat een uitzendkracht recht heeft op hetzelfde salaris als een werknemer die een rechtstreeks contract heeft bij het inlenende bedrijf. In de inlenersbeloning staat dat de inleenkracht volgens de cao van het inlenende bedrijf verloond dient te worden, mits die dezelfde functie op dezelfde afdeling uitoefent als de werknemer die op contractbasis bij het inlenende bedrijf in dienst is. Maar is dit in de praktijk ook zo?
Controle door SZW
In Nederland is er een inspectie die toezicht houdt op naleving van de de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag. Dit wordt gedaan door de inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW). Naast het toezicht houden op loon, controleert de inspectie SZW ook op klachten en tips die naar voren komen van werknemers en werkgevers. Het doel van de inspectie is om ongelijke betaling van werknemers tegen te gaan. Wanneer de inspectie concludeert dat een werkgever te weinig loon aan werknemers betaalt volgen er sancties. Deze sancties kunnen in de vorm van een geldboete worden gegeven. Hoe hoog de boete is hangt af van hoe ver het loon afwijkt van het wettelijk minimumloon en de wettelijke minimumvakantiebijslag (Inspectieszw, Z.J. ).
Cijfers SZW
In 2016 heeft de inspectie SZW onderzoek gedaan met betrekking tot de arbeidsmigranten die werk verrichten in Nederland. Uit dit onderzoek komt naar voren dat het ingewikkeld en intensief werken is om resultaten boven water te krijgen. Desondanks heeft het zogeheten schijnconstructieteam ruim twee miljoen euro aan boetes opgelegd. Deze sancties zijn vooral opgelegd aan werkgevers die bewust de arbeidskosten verlagen. Dit deden bedrijven door middel van ondoorzichtige loonadministraties en het ontduiken van regels via ingewikkelde constructies. Het gevolg hiervan is oneerlijke concurrentie, onderbetaling en lange werktijden, oftewel uitbuiting van arbeidsmigranten. Daarnaast levert het voor de Nederlandse overheid weinig geld op omdat er weinig of geen belasting wordt afgedragen.
In totaal zijn er in door het SZW 230 werkgevers gecontroleerd waarvan er zestig een boete opgelegd kregen in 2016. Dit wil zeggen dat een kwart van de onderzochte bedrijven moedwillig de regels overtreden. Dit om geld te kunnen besparen door middel van onderbetaalde verloning op arbeidsmigranten. Omdat de onderzoeken lastig en zeer arbeidsintensief zijn laat dit slechts een klein deel van de werkelijkheid zien. Geconcludeerd kan worden dat als er van slechts 230 onderzochte bedrijven al zestig werkgevers door de mand zijn gevallen in 2016, dit in de totale werkelijkheid veel meer werkgevers een schijnconstructie hanteren (Rijksoverheid, 2016).
Geen oplossing in Nederland
Ondanks dat arbeidsmigranten worden uitgebuit, komen ze nauwelijks in opstand. Dit komt omdat de cao’s in Nederland ingewikkeld zijn om te kunnen kijken waar personeel recht op heeft. Wanneer een arbeidsimmigrant dit wil naslaan zal hij merken dat dit gecompliceerd en tijdrovend is, zo stelt arbeidseconoom Lisa Berntsen van de universiteit in Tilburg. Zij komt tot de conclusie dat veel werkgevers misbruik maken van de ingewikkelde cao’s. Volgens Berntsen durven arbeidsmigranten niet met hun contract naar de leidinggevende te stappen omdat ze bang zijn ontslagen te worden. Alleen in bij extreme onderbetaling stappen arbeidsmigranten naar hun werkgever toe. Lisa Berntsen sprak voor haar onderzoek met ongeveer honderd werknemers, vakbondsbestuurders en werkgevers (RUG, 2015).
Geen oplossing in Europa
Volgens het CNV wordt er door vakbonden in Europa al jaren gestreden tegen onderbetaling en uitbuiting van arbeidsmigranten. De Europese Commissie heeft op 8 maart 2016 erkend dat er duidelijkere regels moeten komen met betrekking tot de rechten van arbeiders uit MOE-landen (Rijksoverheid, Rijksoverheid, 2016). Het principe: ‘gelijk loon voor gelijk werk op dezelfde werkplek’ zal hierdoor worden toegepast als de Europese Commissie hiervoor plannen gaat uitwerken.
Omdat Nederland is gevestigd in de Europese Unie mag Nederland niet zelf een beslissing nemen hoe arbeidsmigranten worden betaalt. Nederland, en daarbij alle andere landen die zijn aangesloten bij de Europese Unie, moeten akkoord krijgen van de Europese Commissie om arbeidsmigranten op dezelfde manier te betalen als autochtonen. Zolang de Europese Commissie niet een plan uitwerkt m.b.t. arbeidsovereenkomsten voor arbeidsmigranten mogen arbeidsmigranten worden onderbetaald. Uitbuiting en sociale dumping (onderbetaling) zijn daarbij het gevolg, zo stellen de voorzitters van FNP, CNV en VCP (Hemmes, 2016).
Ondanks dat de Europese Commissie heeft aangegeven dat er wat moet worden veranderd omtrent de uitbuiting van arbeidsmigranten, vinden Minister Asscher en zijn Europese collega’s dat er meer daadkracht vanuit de Europese Commissie moet zijn. De Europese Commissie heeft echter geen initiatief genomen om voor iedereen een gelijk loon op dezelfde werkplek te garanderen (CMweb, 2016).
Conclusie
Iedereen die in Nederland op dezelfde werkplek in dezelfde functie werk verricht, moet gelijk worden betaald. Ook Nederland heeft de afgelopen jaren te maken gehad met een economische crisis waardoor er maatregelen zijn genomen om de Nederlandse staat alsnog voldoende te kunnen spekken (denk aan de BTW-verhoging). De schijnconstructies, die alleen gelden bij arbeidsmigranten, zorgen ervoor dat werkgevers geen belastingen hoeven af te dragen aan de staat. Hierdoor is het voor een werkgever financieel aantrekkelijk om een arbeidsmigrant aan het werk te hebben maar voor de staat niet. Naast de Nederlandse staat zijn ook werkzoekenden uit ons eigen land de dupe omdat er oneerlijke concurrentie wordt gecreëerd op deze manier. Als er gelijke betaling voor gelijk werk op dezelfde werkplek is, wordt een arbeidsmigrant aangenomen omdat het een gewaardeerde kracht is en niet omdat het voor een werkgever financieel gezien aantrekkelijker is.
Stelling
Ondanks dat de Europese Commissie op 8 maart 2016 heeft erkend dat er nieuwe, duidelijkere richtlijnen voor het betalen van arbeidsmigranten moet komen (Rijksoverheid, Rijksoverheid, 2016) is er tot op heden nog geen actie verricht (CMweb, 2016). De vraag die je hierbij kunt stellen is, of de Europese Commissie, ruim een halfjaar na erkenning, daadwerkelijk nieuwe regels gaat opstellen. Tot op heden zijn er nog geen aanwijzingen dat de Europese Commissie actie gaat voeren betreffende dit onderwerp. De stelling luidt daarom als volgt:
‘Nederland moet als EU land een pilot invoeren waarbij Equal Pay wordt toegepast bij alle arbeidskrachten uit MOE-landen.’
Argumenten voor:
Het tegengaan van oneerlijke concurrentie tussen Nederlandse werknemers en arbeidsmigranten.
Door middel van schijnconstructies kan een werkgever arbeidsmigranten uit MOE-landen goedkoper aan het werk krijgen dan Nederlandse werknemers. Zoals is toegelicht worden de salarissen aan een arbeidsmigrant niet altijd eerlijk uitbetaald waardoor de werkgever misbruik kan maken door hem bijvoorbeeld onbetaald te laten overwerken (Rijksoverheid, 2016). Bij Nederlandse werknemers lukt dit niet omdat zij niet volgens een schijnconstructie kunnen werken, immers zijn het Nederlanders die ook woonachtig zijn in Nederland.
Hierdoor ontstaat oneerlijke concurrentie omdat werkgevers hier niet van kan profiteren bij Nederlandse arbeiders , dit zorgt dat het voor werkgevers financieel gezien aantrekkelijker is om een arbeidsmigrant aan te nemen (Rijksoverheid, 2016). Volgens de wet dient iedere werknemer die op Nederlands grondgebied werkt gelijk loon, voor gelijk werk op dezelfde werkplek moet ontvangen (Mensenrechten, Z.J.). Door het falen van het zelfregulering-systeem wordt het mogelijk gemaakt om arbeidsmigranten voor minder salaris aan het werk te krijgen. De directe werkgever of intermediair mogen zelf regels opstellen voor bepaalde bevolkingsgroepen in bepaalde sectoren zonder dat de overheid tussenkomt bij tekenen van het akkoord (Ensie, 2013).
Het tegengaan van uitbuiting arbeidsmigranten uit MOE-landen.
Arbeidsmigranten verdienen in Nederland veel geld t.o.v. het salaris dat ze in eigen land voor hetzelfde werk ontvangen. Hierdoor maken werkgevers misbruik van de situatie en betalen bijvoorbeeld niet volledig uit. Andere voorkomingen die op de werkvloer stelselmatig terug komen bij arbeidsmigranten zijn discriminatie en/of werkdruk. Omdat er grote salarisverschillen tussen MOE-landen en Nederland zijn klaagt een arbeidsmigrant niet zo snel bij de leidinggevende of SZW (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) omdat ze anders vrezen voor hun baan (Trouw, 2016).
De inspectie SZW onderzoekt of werkgevers regels naleven die zijn opgesteld, echter is dit lastig te onderzoeken omdat zowel de werkgever als de arbeidsmigrant in veel gevallen niet mee willen werken aan het onderzoek (Inspectieszw, Z.J. ). Het risico voor de werkgever is dat het een forse boete krijgt opgelegd als de SZW erachter komt dat het bedrijf de regels overtreedt. Het gevolg hiervan kan zijn dat de arbeidsmigrant op straat komt te staan omdat de werkgever de regels niet heeft nageleefd. Ondanks dat uitbuiting lastig te onderzoeken is heeft de inspectie vorig jaar (2016) 60 van de 230 onderzochte bedrijven een boete opgelegd omdat zij moedwillig regels overtreden m.b.t. onderbetaalde verloning aan arbeidsmigranten (Rijksoverheid, 2016). Dit laat slechts een klein deel van de werkelijkheid zien, als er meerdere bedrijven onderzocht worden dan is de kans groot dat er veel werkgevers in Nederland zijn die arbeidsmigranten onderbetalen.
Overheid loopt geld mis.
Omdat de arbeidsmigrant voor een groot deel wordt betaald door middel van een onkosten vergoeding wordt er geen belasting betaalt aan de Nederlandse overheid. De onkostenvergoeding bedraagt €1000,- en het salaris wordt door het uitzendbureau in het MOE-land betaald, dit is zo’n €500,-. Bij elkaar opgeteld is dit €1500 en daarmee voldoet de werkgever, in ieder geval op papier, aan het wettelijk minimumloon dat de arbeidskracht moet verdienen in Nederland (Witteman, 2013). De afgelopen 10 jaar is het aantal arbeidsmigranten uit MOE-landen verdubbeld (CBS, 2014). Uit het onderzoek van de inspectie SZW is gebleken dat werknemers bij 60 van de 270 onderzochte bedrijven in 2016 worden onderbetaald (22,2%). Het geeft daarmee sterk de indruk dat deze werkgevers de schijnconstructies hanteert, hierdoor loopt de overheid geld mis (Inspectieszw, Z.J. ). Omdat het een lastig onderzoek betreft en daardoor veel tijd bezit komen niet alle gegevens boven tafel.
Uit afbeelding 1 is te zien dat Nederland zo’n 38.000 arbeidsmigranten telden (CBS, 2014). Deze arbeidskrachten plus haar werkgevers moeten allemaal belasting afdragen aan de Nederlandse staat. Uit het onderzoek van de SZW bleek dat 22,2% van de gecontroleerde werkgevers haar arbeidsmigranten onderbetaalden in 2016 (Inspectieszw, Z.J. ). Als bij 22,2% van de arbeidsmigranten geen loonheffing wordt toegepast betekent dit, uit bevolkingscijfers van 2014 (CBS, 2014), dat bijna 8.500 arbeidsmigranten en werkgevers geen belasting betaald.
Uitzendkrachten moeten hetzelfde verdienen als contractanten zoals in de inlenersbeloning staat. Maar geldt niet voor uitzendkrachten uit MOE-landen. Zoals in de inlenersbeloning staat moet iedereen hetzelfde verdienen voor hetzelfde werk in dezelfde organisatie. Voor Nederlanders wordt deze regel wel gehanteerd, maar als het om arbeidsmigranten uit MOE-landen gaat geldt deze regel niet meer blijkt uit onderzoek van het SZW (Inspectieszw, Z.J. ). Daarnaast staat in de Nederlandse wet beschreven dat er gelijk loon, voor gelijk werk op dezelfde werkplek geldt voor iedereen in Nederland (Mensenrechten, Z.J.).
Argumenten tegen:
Ondernemers maken extra kosten ten opzichte van de huidige situatie.
Werkgevers hebben het economisch zwaar te verduren (gehad). Arbeidsmigranten kunnen eventueel minder kosten met zich mee brengen dan Nederlandse werknemers door de zogenaamde schijnconstructies, waardoor het bedrijfsresultaat omhoog gaat (Rijksoverheid, 2016).
Tegenwerping 1
Ondernemers hebben een belangrijke rol in de maatschappij als het gaat om het ethisch verantwoord behandelen van werknemers. Schijnconstructies dienen niet het belang van de overheid en ook niet het belang van Nederlandse werknemers (Rijksoverheid, 2016). Daarom dient de Pilot te worden ingevoerd zodat werkgevers gedwongen worden om ook arbeidsmigranten gelijkwaardig te belonen. Ondernemers dienen zich te houden aan de wet (Equal pay) en dat wordt niet gedaan wanneer zij schijnconstructies hanteren (Mensenrechten, Z.J.).Daarnaast is er de afgelopen jaren een stijging van het aantal arbeidsmigranten in Nederland ontstaan, ook in de toekomst wordt verwacht dat het aantal arbeidsmigranten uit MOE-landen gaat toenemen in Nederland (CBS, 2014). Hierdoor zal, door oneerlijke concurrentie, het voor Nederlandse werknemers alsmaar lastiger worden om aan een baan te komen door falen van de zelfregulering bij werkgevers (Ensie, 2013). Hierdoor zullen er vaker schijnconstructies worden opgesteld door de werkgever omdat dit kostenbesparend is voor het bedrijf (Rijksoverheid, 2016). Het gevolg hiervan kan zijn dat de Nederlandse staat hierdoor veel geld misloopt waardoor er nieuwe, harde maatregelen worden getroffen door het kabinet.
MOE-landen zullen de aangescherpte regelgeving van Nederland als een belemmering in de samenwerking, vrijhandelsverkeer of opengrenzenbeleid zien.
Wanneer arbeiders uit MOE-landen even veel gaan verdienen als Nederlandse werknemers ontstaat er eerlijke concurrentie (Rijksoverheid, 2016). Dit zal voor arbeidsmigranten wellicht nadelig gaan werken omdat zij dan minder snel aan het werk komen in Nederland. Het gevolg hiervan is dat bijvoorbeeld Polen, Roemenen of Hongaren minder inkomen uit een ander EU land halen waardoor zij minder geld kunnen besteden in eigen land (Inspectieszw, Z.J. ).
Tegenwerping 2
Uiteindelijk is elk land in de Europese Unie verantwoordelijk voor haar eigen arbeidsmarkt en economische situatie. Europese landen kunnen elkaar ondersteunen maar een nivellering binnen de Europese Unie is niet gewenst. West-Europese landen moeten hun eigen economie en arbeidsmarkt niet hoeven opofferen aan de economieën en arbeidsmarkten van andere (Oost) Europese landen. Oost-Europese landen hebben hiervan kunnen profiteren de afgelopen jaren en dat heeft voor veel ongenoegen gezorgd binnen West-Europese landen. Dat uit zich ook in verkiezingen. De overheid doet er goed aan om naar haar eigen arbeidsmarkt en bevolking te luisteren. Dit houdt in dat doormiddel van deze Pilot de Nederlandse arbeidsmarkt meer wordt beschermd (Mensenrechten.nl, Z.J.). Bovendien dient Nederland en Europa zich te houden aan de opgestelde wetgeving. In artikel 5 van de Algemene wet gelijke behandeling staat beschreven dat alle medewerkers gelijk dienen te worden behandeld op de werkvloer, dit geldt voor primaire, secundaire en tertiaire arbeidsvoorwaarden (Mensenrechten, Z.J.).
Niet voor niks is per maart 2015 de inlenersbeloning verplicht gesteld voor uitzendbureaus in Nederland. Met deze beloningsmethodiek wordt voorkomen dat er ongelijke betalingen plaatsvindt tussen uitzendkrachten en vaste krachten binnen een bedrijf.
Het is voor arbeidsmigranten lastiger om een baan te verkrijgen in Nederland, de kans op hetzelfde inkomen wordt een stuk kleiner.
Poolse arbeidsmigranten hebben een hoog inkomen in Nederland vergeleken met het salaris dat ze zouden verdienen in het land van herkomst (Inspectieszw, Z.J. ). Door de invoering van de pilot zal het voor werknemers uit MOE-landen lastiger worden om een baan in Nederland te bemachtigen. Er zal eerlijke concurrentie ontstaan tussen Nederlandse- en alle buitenlandse werknemers die in Nederland werkzaam zijn (Witteman, 2013). Het gevolg is dat een (groot) deel van de arbeidsmigranten niet meer werk zal verrichten in Nederland omdat zij hetzelfde inkomen moeten ontvangen dan Nederlandse werknemers omdat er een pilot is ingevoerd.
Tegenwerping 3
De Europese wet dient als richtlijn voor de Europese landen (Mensenrechten, Z.J.). In zowel Europa als in Nederland zijn er wetten opgesteld omtrent het tegengaan van discriminatie op de werkvloer. Artikel 5 van de Nederlandse Algemene wet gelijke behandeling verbiedt discriminatie op grond van nationaliteit en afkomst bij onder meer de arbeidsvoorwaarden, de beloning, de arbeidsomstandigheden en het beëindigen van een arbeidsovereenkomst. Dit geldt voor iedere burger en rechtspersoon die zich in Nederland bevindt (Mensenrechten, Z.J.). Werkgevers die moedwillig kwaad willen kunnen misbruik maken van zelfreguleringen waardoor de arbeidsmigrant mogelijk wordt onderbetaald (Ensie, 2013). Daarnaast kan
Persoonlijke mening
De schrijve ,Henry Lap, vind dat iedereen die op Nederlands grondgebied werkzaam is recht heeft op gelijk loon op dezelfde werkplek in dezelfde functie. Dit is ook in artikel 5 van de algemene wet gelijke behandeling opgenomen. Ik vind dit voornamelijk omdat hierdoor eerlijke concurrentie ontstaat tussen Nederlandse burgers en arbeidsmigranten. Vooropgesteld ben ik tegen elke vorm van discriminatie, maar met de zogenaamde schijnconstructies begint het er op te lijken dat Nederlandse werknemers gediscrimineerd worden ten opzichte van arbeidsmigranten. De schijnconstructie kan immers niet toegepast worden op Nederlandse werknemers waardoor het voor werkgevers financieel aantrekkelijker is om arbeidsmigranten te contracteren. Zoals het woord zelf al aangeeft zijn schijnconstructies bedrog, we moeten eerlijk zijn en niet alles afdekken met een schone schijn. Naast dat er oneerlijke concurrentie ontstaat loopt de Nederlandse staat geld mis. Niet voor niks zijn er de afgelopen jaren maatregelen getroffen om de Nederlandse staat extra te spekken ten gevolge van de economische crisis. Tot slot, maar zeker niet minder belangrijk, wordt uitbuiting door afschaffing van schijnconstructies tegen gegaan.